Van Europese letters naar Λέυδεν en Αϊντχόφεν

Een van de uitdagingen bij het vertalen in talen met verschillende alfabetten zijn de eigennamen en plaatsnamen. Meestal ga ik deze uitdaging niet aan door Nederlandse namen in de oorspronkelijke letters  te laten staan. Dit is wel een wat “eurocentrische” oplossing, zou een Grieks commentaar kunnen zijn, want ik zou er niet aan denken om in een Nederlandse vertaling de namen maar in het Grieks te laten. Wel kies ik er bij sommige vertalingen voor om de naam ook in Griekse letters te vermelden.

Omdat elke Griek wel de “Europese” letters kent, maar elke Nederlander niet de Griekse letters, is de meest eenvoudige oplossing om ons eigen alfabet te gebruiken.

Maar ja, soms wordt toch gevraagd om Nederlandse namen om te zetten in het Grieks en eigenlijk is het ook wel een leuk spelletje. Maar wat zijn de regels?

Laten we twee Nederlandse plaatsnamen nemen EINDHOVEN en LEIDEN:

bronnenuit ELOTuit ELOT
Wikipedia:ΑϊντχόφενΛέιντενAintchofen*Leinten*
Groot Woordenboek
Prisma en Woordenschat Taalunie
ΑϊντχόβενΛέιντεν
Λέυδεν
Aintchoven*Leinten*
Leyden
en ISO 843Εινδ?ο?ενΛειδενEind?o?en*Leiden
ELOT naar uitkomstΕινδχοβενΛειδενEindchoven*Leiden
EIGEN REGEL‘ΕιντχοβενΛέιντεν‘Eintchoven*Leinten*

Zullen we nog twee plaatsnamen doen? Vooruit  ROTTERDAM en GRONINGEN:

bronnenuit ELOTuit ELOT
Wikipedia:ΡότερνταμΧρόνινγκενRoterntam*Chroningken*
Groot Woordenboek
Prisma en Woordenschat Taalunie
ΡότερνταμΧρόνιγκεν
Roterntam*Chronigken*

en ISO 843ΡοττερδαμΓρονιγγενRotterdamGroningen
ELOT naar uitkomstΡοττερδαμΓρόνιγγεν
Γρόνινγεν
RotterdamGroningen
EIGEN REGELΡοττερντάμΓρόνιγγενRotterntam*Groningen

OBSTAKELS

Keuze tussen transliteratie en transcriptie, kortweg tussen beeld/omkeerbaarheid en klank

Keuze uit traditie en dagelijkse praktijk

Gebruik van accenttekens

Keuze tussen een Nederlandse en Internationale (Engelse) standaard